Kodowanie par bajtów (BPE) to popularny algorytm używany w przetwarzaniu języka naturalnego (NLP) do tokenizacji podsłów. Jego głównym celem jest podział słów na mniejsze jednostki, często tokeny podsłów, obsługa słów spoza słownika, poprawa reprezentacji rzadkich słów i lepsze wychwytywanie różnic morfologicznych.
Oto zestawienie działania BPE:
Proces kodowania par bajtów (BPE)
Inicjalizacja
- Rozpocznij od inicjalizacji słownictwa pojedynczymi znakami lub sekwencjami bajtów.
Łączenie iteracyjne
-
Iteruj po korpusie i zidentyfikuj najczęstszą parę kolejnych tokenów.
-
Połącz te dwa żetony, aby utworzyć nowy token.
-
Zaktualizuj słownictwo za pomocą tego nowego tokena i kontynuuj iterację.
Kryterium zatrzymania
- Proces ten trwa przez określoną liczbę iteracji lub do osiągnięcia określonego progu (takiego jak rozmiar słownictwa lub pokrycie korpusu).
Końcowe słownictwo
- Ostateczny słownik składa się z połączonych tokenów, w tym pojedynczych znaków i połączonych tokenów podsłów.
Obsługa słów poza słownictwem (OOV)
-
W przypadku napotkania słowa, którego nie ma w słowniku, BPE może przedstawić je jako sekwencję żetonów podsłów ze słownika.
-
Dzieląc nieznane słowa na jednostki podsłów znalezione w słownictwie, może obsługiwać słowa OOV poprzez ich częściową rekonstrukcję.
Zastosowanie w kompresji tekstu i modelowaniu języka
-
Kompresja tekstu: połączenie częstych par w BPE skutkuje skompresowaną reprezentacją tekstu. Zastępuje częste sekwencje znaków krótszymi reprezentacjami.
-
Modelowanie języka: BPE pozwala na bardziej elastyczną reprezentację słów poprzez podzielenie ich na mniejsze jednostki. Dzięki temu model może uchwycić różnice morfologiczne i skuteczniej obsługiwać rzadkie lub wcześniej niewidziane słowa.
Kompromisy i skuteczność
-
Kompromisy: BPE ma narzut obliczeniowy ze względu na iteracyjny charakter łączenia tokenów. Może stworzyć obszerne słownictwo, wpływając na pamięć i wydajność obliczeń. Proces tokenizacji może być również powolny w przypadku większych korpusów.
-
Efektywność: BPE jest bardzo skuteczny w wychwytywaniu różnic morfologicznych, szczególnie w językach aglutynacyjnych (np. fińskim, tureckim), gdzie słowa mogą mieć złożone struktury. Jest także biegły w posługiwaniu się rzadkimi słowami, co poprawia zdolność modelu do uogólniania na niewidoczne słownictwo.
Porównanie z innymi metodami tokenizacji
-
Vs. Tokenizacja oparta na słowach: BPE obsługuje słowa OOV lepiej niż metody oparte na słowach, ale może tworzyć większe słowniki.
-
Vs. Tokenizacja oparta na znakach: BPE przechwytuje informacje morfologiczne lepiej niż metody oparte na znakach, ale może wymagać większej liczby tokenów, aby skutecznie reprezentować niektóre słowa.
BPE jest wszechstronne i szeroko stosowane w różnych zadaniach NLP ze względu na jego zdolność do obsługi słów OOV, efektywnego przedstawiania rzadkich słów i przechwytywania informacji morfologicznych, co czyni go potężną techniką tokenizacji podsłów.
