Je hebt de term impostersyndroom waarschijnlijk al eerder gehoord. Het is een veelgebruikte term die wordt gebruikt om gevoelens van twijfel aan zichzelf en ontoereikendheid geassocieerd met uitdagende taken of omgevingen te beschrijven.
Het gevoel van het bedriegersyndroom komt steeds vaker voor in de technologie-industrie, vooral onder vrouwen en minderheden in de technologie. Maar zelfs succesvolle professionals in de branche voelen zich vaak zo. Volgens een onderzoek uitgevoerd in 2018 met reacties van meer dan 10.000 techprofessionals, waarvan meer dan de helft (57,7%) zei dat ze lijden aan het impostersyndroom.
Er is een eindeloze hoeveelheid artikelen, boeken en workshops over het impostersyndroom en manieren om deze gevoelens te bestrijden. In dit artikel bespreken we echter niet alleen manieren om op deze gevoelens te reageren, maar herformuleren we ook welke gevoelens van het imposter-syndroom werkelijk een signaal zijn en hoe we je reacties hierop kunnen aanpassen.
Wie heeft het impostersyndroom bedacht?
In een recent artikel in New Yorker, wordt het verhaal verteld van hoe dit concept tot stand kwam. In feite werd het oorspronkelijke concept helemaal niet het imposter-syndroom genoemd, maar het imposter-fenomeen, zoals het wordt genoemd in de titel van het psychologieonderzoeksartikel ‘The Imposter Phenomenon in High Achieving Women: Dynamics and Therapeutic Intervention’, door Pauline Rose. Clance en Suzanne Imes.
De twee vrouwen publiceerden het artikel in 1978 na gesprekken met meer dan 150 succesvolle vrouwen, variërend van studenten en docenten van verschillende universiteiten tot professionals in de rechten, verpleegkunde en maatschappelijk werk. Zelfs vrouwen die professioneel succes hadden ervaren, rapporteerden deze gevoelens van ontoereikendheid. In de krant schreven ze dat de vrouwen in hun onderzoek daar vaker last van hadden
“een interne ervaring van intellectuele onechtheid,”
en leefden daarvoor in voortdurende angst
“een belangrijk persoon zal ontdekken dat ze inderdaad intellectuele bedriegers zijn.”
Bedrieglijke gevoelens in de computerwetenschappen
Dat is zeker niet uniek voor één vakgebied, maar het lijkt wel vaker voor te komen in de tech-industrie. Om dit te meten, heeft een onderzoek van de Universiteit van Californië onderzocht of het impostersyndroom werkelijk vaker voorkomt in de computerwetenschappen dan in andere velden. Hun onderzoek vond hiervoor steun en stelde dat “het imposter-syndroom vaker voorkomt onder CS-studenten dan studenten in andere domeinen.”
Redenen waarom dit vaker voorkomt in de informatica zijn niet onderzocht, maar de volgende redenen kunnen een rol spelen:
-
Onevenwicht in eerdere ervaringen: verschillende niveaus van toegankelijkheid tot computerwetenschappenlessen zorgen ervoor dat sommigen op jongere leeftijd meer ervaring hebben dan anderen.
-
Onmachtig leiderschap: degenen in hogere posities die geloven dat niet iedereen geschikt is voor computerwetenschappen, kunnen deze overtuigingen overbrengen op hun studenten, werknemers en de mensen om hen heen.
-
Competitieve omgevingen: omgevingen met meer voorkennis, waardoor mensen met minder ervaring opzettelijk of onopzettelijk aan hun capaciteiten gaan twijfelen.
-
De aard van informatica: de onzekerheid van de “black box” en het niet volledig begrijpen van de innerlijke werking van een computer of programmeertalen.
-
Maatschappelijke representaties van computerwetenschappers: zich niet identificeren met vooropgezette ideeën over hoe computerwetenschappers eruit zien.
Vrouwen in de technologie en het bedriegersyndroom
In hetzelfde onderzoek van de Universiteit van Californië bleek uit gegevens dat vrouwelijke studenten aanzienlijk meer gevoelens van bedrieger hadden dan mannelijke studenten. Dus wat is er aan de hand: is het zo dat vrouwen vaker aan zichzelf twijfelen?
Het kan iets te maken hebben met het feit dat de technologie-industrie een van de grootste hiaten kent op het gebied van diversiteit en inclusiviteit. In de onderstaande grafiek zijn gegevens verzameld van 500 technologiebedrijven wereldwijd in 2021. Hieruit bleek dat vrouwen slechts 29% van de beroepsbevolking vertegenwoordigden, en dat etnische minderheden slechts 22% uitmaakten. ([Bron](https://mydisabilityjobs.com/statistics/diversity-in-the-tech-industry/
))
Misschien heeft het feit dat vrouwen in de technologiesector zich vaker een bedrieger voelen iets te maken met het feit dat hen impliciet, zo niet expliciet, wordt verteld dat ze er niet bij horen.
De verkeerde diagnose van het bedriegersyndroom
Het ‘Imposter Syndroom’ is de afgelopen jaren zo wijdverspreid geworden dat zelfs bekende en succesvolle vrouwen als voormalig first lady Michelle Obama, rechter Sonia Sotomayor van het Hooggerechtshof en zakenleider Sheryl Sandberg beweren dat ze zich eerder een bedrieger hebben gevoeld.
De populariteit van de term stuitte echter ook op kritiek. In 2021 besloten twee vrouwen in de technologie-industrie in Seattle, Ruchika Tulshyan en Jodi-Ann Burey, een kritiek te publiceren op de term die ze maar bleven horen, getiteld “Stop Telling Women They Have Imposter Syndrome”.
Tulshyan en Burey herformuleren de term volledig en stellen:
“Het impostersyndroom legt de schuld bij individuen, zonder rekening te houden met de historische en culturele context die fundamenteel is voor de manier waarop het zich manifesteert bij zowel gekleurde vrouwen als blanke vrouwen. Het impostersyndroom richt onze blik op het fixeren van vrouwen op het werk in plaats van het fixeren van de plekken waar vrouwen werken.”
Ze benadrukken dat vooral voor gekleurde vrouwen echte systemische vooroordelen en racisme dienen om hun gevoelens van twijfel aan zichzelf te valideren, terwijl blanke mannen het tegenovergestelde soort validatie krijgen, waardoor hun ‘bedriegergevoelens’ worden verminderd.
Manieren om het impostersyndroom te herformuleren
Hoewel de realiteit van de technologie-industrie gevoelens van onveiligheid kan veroorzaken, zijn er enkele manieren waarop individuen op deze gevoelens kunnen reageren wanneer ze zich voordoen.
- Heb een ‘leermogelijkheid’-mentaliteit: wanneer een taak buiten uw huidige mogelijkheden ligt, beschouw deze dan als een leermogelijkheid.
-
Als u geen taken zou hebben die u uitdagen, zou u stagneren in uw huidige functie. In de technologie veranderen de dingen voortdurend en je moet altijd leren en je aanpassen om bij te blijven!
-
Het kan een kans zijn om teamleden met meer kennis op dat gebied te bereiken en van hen te leren.
-
Herken je prestaties: probeer je manier van denken te veranderen door niet te kijken naar alles wat je nog moet bereiken, maar naar alles wat je tot nu toe hebt bereikt.
-
Ken je grenzen: sommige uitdagingen gaan misschien ver buiten je mogelijkheden. In plaats van in stilte te lijden, kan het benaderen van je leiding en het uitleggen de beste zet zijn.
- Het stellen van passendere doelen en verwachtingen met uw lead kan nodig zijn als u zich voortdurend overweldigd voelt.
- Onthoud dat je niet alleen bent: gevoelens van twijfel aan jezelf zijn volkomen normaal en een veel voorkomende menselijke ervaring. Probeer er open over te zijn, in plaats van bang te zijn om 'ontdekt' te worden!
- Maak contact met uw collega's over hoe u zich voelt. Iedereen was ooit ook een beginner, en heeft zich hoogstwaarschijnlijk al een keer zo gevoeld. Ze kunnen ondersteuning en advies bieden over hoe ze de moeilijkheden hebben overwonnen waarmee ze als beginner werden geconfronteerd.
- Erken de externe krachten van ongelijkheid: geef niet alle schuld aan jezelf en zoek alleen naar manieren om “je bedriegersyndroom op te lossen”.
-
Houd er rekening mee dat de systemische krachten die een rol spelen vaak niet zo duidelijk zijn; wat misschien een gebrek aan vertrouwen lijkt, is in werkelijkheid een heel normale reactie op een andere behandeling.
-
Probeer mensen te vinden en ermee in contact te komen die ook in jouw situatie hebben gezeten. Met een meelevend en begripvol oor kom je al een heel eind.
Technologie toegankelijker maken
Individuele inspanningen kunnen slechts zo ver gaan in het omgaan met gevoelens van het imposter-syndroom. Om de technologie-industrie rechtvaardiger te maken, moeten leiders meer diverse, inclusieve en ondersteunende werkculturen creëren.
Bij Code Labs Academy zijn we toegewijd om de kloof te helpen dichten tussen waar je nu bent en waar je denkt dat je zou moeten zijn, en om de technologie-industrie een meer inclusieve en toegankelijke ruimte te maken door toegankelijke online programmeerlessen aan te bieden. We bieden een scala aan internationale financieringsopties en flexibele schema's, en we streven ernaar om technische carrières toegankelijk te maken voor iedereen die deze wil nastreven.
Of je nu Python wilt leren of UX/UI Design wilt leren, wij bieden volledig externe en hybride leeropties van fulltime of parttime bootcamps. Boek een gesprek met ons om te zien welke bootcamp het beste bij u past en hoe dit u kan helpen bij het doorbreken van de technologie.
We organiseren ook elke maand gratis workshops, variërend van populaire onderwerpen in de technologie tot praktisch loopbaanadvies. Meld u aan om een idee te krijgen van hoe leren bij ons eruit zou kunnen zien.
